- сусла
- I1. суслон (шурным сайын кошташ лӱмын оптымо кылта ора). Уржа ужаргырак гын – суслаште шогыктеныт, кукшо гын – копнашке чумыреныт. МЭЭ. Если рожь была чуть недозревшая – ставили суслоны, если засохшая – складывали в копны. Ик суслалан лу кылта. МЭЭ. На один суслон десять снопов.2. в поз. опр. суслона, суслонов. Сусла вуй вершина (т.е. верхний сноп) суслона.□ Шурнывечыште чаткан шогалтыме сусла радам моторын коеш. «Мар. ком.». На хлебной ниве красовался ряд аккуратно составленных суслонов.II1. сусло (сыра шолташ ямдылыме шуаш тӱҥалше вартыш). Тидыже мо? А-а, сусла! Поп вате пурам шолта аман. П. Градов. А это что? А-а, сусло! Вот как, оказывается, попадья пиво варит. Сусла пеш тамле йога. А. Волков. Течёт очень вкусное сусло.2. в поз. опр. сусловый, сусляный, сусла. Кажне кудышто шикш нӧлтеш, пура сусла ӱпш уремыш шарла. Н. Лекайн. В каждой летней кухне поднимается дым, по улице распространяется запах пивного сусла.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.